Muzeu I Femijeve Te Palindur

...Lexon tregimet e Agron Kostës dhe je i
tëri në mendime. Askush nuk flet me ty,
as edhe personazhet. Sigurisht je kredhur
në meditim dhe kjo padyshim është gjë e
mirë. E pse duhet të flasësh në këtë rast,
edhe po të ishe në humbëtirë? Këtu, në
tregimet e tij, vjen shpejt në vete, ashtu
si në jetë, «edhe kur lind vjen shpejt në
jetë», po «edhe kur vdes shkon shpejt
në qiell!» Çfarë vargu poetik që i shkon
shumë prozës së këtij autori, që letërsia
i ka ardhur dhe ai asnjëherë nuk e ka
kërkuar. Megjithatë i mban afër të dyja
situatat. Kursehet në fjalë, mbërthen
gozhdë trari me fjalë të kërkuara në
popull (ku i gjen me shumicë, kuptohet!)
dhe karakteri letrar po nga fjalët që
thotë e pëson. Kështu, pra, mund të
kesh ç’të thuash, plot intrigë të rrallë,
tejngopur me dashuri njerëzore, dhe
prapë se prapë mbetesh me një grusht
misër në duar. E kjo konsiderohet fitore.
Është fituar brendia e njeriut. Atje më
tej merret ushqimi me tollonë, diku
më lart vjen diçka hyjnore, simbolikë e
pavdekshme e një triumfi të brendshëm
që nuk sos kurrë...