Your cart
There are no more items in your cart
Kam mbyllur një ëndërr dhe kam hapur një legjendë...Me këtë frazë fillon ky libër me ese që u kushtohet «Bijave të tim biri...» me idenë e bukur të shprehur në dy vargje : «Eh, gjërat e vogla, sa zhurmë që bëjnë!» Libri është i ndarë në tri pjesë. Pjesa e parë e librit titullohet Ikonat e Sajmir Stratit e shprehur me nëntitullin poetik « Dhe akoma një buqetëz me lule flakë të kuqe buzëqesh mbi gjoks...» e poetit Aldo Palaceski (Aldo Palazeschi). Janë ese mjaft interesante dhe të shkruara bukur. Sajmir Strati në Canale 5, Ikona e parë: Leonardo Da Vinçi, Ikona e dytë: Shpirti i lirë, Ikona e tretë: Energjia e Mesdheut, Ikona e katërt: Michael Jackson, Ikona e pestë: One (Një) Homer!, Ikona e gjashtë: Kuinteti i madhërishëm, Ikona e shtatë: Shqipja jonë dykrenore, Ikona e tetë: Toka jonë, Ikona e nëntë: Jose Saramago Ikona e dhjetë: Vezullimi shenjtëror i Nënës Terezë...
Vezullimi Shenjtëror i Nënës Terezë. «Sa fjalë të bukura shqiptohen në kishë», mendonte Sajmir Strati. Do të ishte ideale që një nga fasadat e mëdha të katedrales «Nëna Terezë» të bëhej ky mozaik. Nuk mendoj kurrgjë tjetër. Figura e madhe, madhështore, në një lutje të nxehtë me zë të ulët. Dhe kori këndon, kori i grave të holla, me pamje ngasëse, fshehur bukur në buzagazin e çmendur e fin, të bëjnë të mendohesh thellë. Ato krijojnë atmosferën që lutja të ndihet, të përcillet tek fëmijët e pangrënë, të gjymtuarit, të lodhurit, të pashpresët... Nënë Tereza shtrëngon duart me përulësi të mrekullueshme, një pikë loti në faqet e rreshkura ku ndihet fort që luftonte thellë e pa pushim. Gjithçka kullonte si ujë...» Eseja vijon në këtë trajtë duke dhënë portretin e krijuar nga artisti Sajmir Strati...
Pjesa e dytë e librit titullohet Ikona dhe mozaik të tjerë. Që në fillim bëjnë ballë vargjet e Eugjenio Montale (Eugenio Montale): Një e qeshur që s’më përket kalon nga degët e thinjura gjer në gjoksin tim, e dredh një trill që ther venat, si lajtmotiv i të gjitha eseve, ku bien në sy Shqipja Kuteliane e Roland Gjozës, E vuaja prej kohe këtë brengë, Vitrinat e Çlirim Muklit, Ikonë e pasionit dhe e Fjalës : Simon Vrusho, Mbi fjalën e bukur shqip dhe «Mbinjerëzore?...», Luan Myftiu - ai që ishte i konturuar vetë, Hapësira qiellore emocionuese e Buron Kacelit, Ja, kjo më dhemb, Fehmi Telegrafi etj...
Pjesa e tretë e librit titullohet Etër të letërsisë. Bien në sy esetë : Ati i natyralizmit - Emil Zola, Forca gjeniale e përgjithësimit – Xhejms Xhojs, Magjistari i romanit realist – Stendal, Çehovi - mjeshtri i lakonizmit, Streha e shprehjeve të figurshme, Bir i artit të lashtë, Prej tij fillon madhështia, Sofokliu dhe legjenda e Edipit, etj., etj....
Esetë e Xh.Lleshit dallohen për gjuhën e bukur dhe shprehjet elegante, gjetjet e veçanta. Janë ese të shkruara si tregime të shkurtra ...
Vezullimi Shenjtëror i Nënës Terezë. «Sa fjalë të bukura shqiptohen në kishë», mendonte Sajmir Strati. Do të ishte ideale që një nga fasadat e mëdha të katedrales «Nëna Terezë» të bëhej ky mozaik. Nuk mendoj kurrgjë tjetër. Figura e madhe, madhështore, në një lutje të nxehtë me zë të ulët. Dhe kori këndon, kori i grave të holla, me pamje ngasëse, fshehur bukur në buzagazin e çmendur e fin, të bëjnë të mendohesh thellë. Ato krijojnë atmosferën që lutja të ndihet, të përcillet tek fëmijët e pangrënë, të gjymtuarit, të lodhurit, të pashpresët... Nënë Tereza shtrëngon duart me përulësi të mrekullueshme, një pikë loti në faqet e rreshkura ku ndihet fort që luftonte thellë e pa pushim. Gjithçka kullonte si ujë...» Eseja vijon në këtë trajtë duke dhënë portretin e krijuar nga artisti Sajmir Strati...
Pjesa e dytë e librit titullohet Ikona dhe mozaik të tjerë. Që në fillim bëjnë ballë vargjet e Eugjenio Montale (Eugenio Montale): Një e qeshur që s’më përket kalon nga degët e thinjura gjer në gjoksin tim, e dredh një trill që ther venat, si lajtmotiv i të gjitha eseve, ku bien në sy Shqipja Kuteliane e Roland Gjozës, E vuaja prej kohe këtë brengë, Vitrinat e Çlirim Muklit, Ikonë e pasionit dhe e Fjalës : Simon Vrusho, Mbi fjalën e bukur shqip dhe «Mbinjerëzore?...», Luan Myftiu - ai që ishte i konturuar vetë, Hapësira qiellore emocionuese e Buron Kacelit, Ja, kjo më dhemb, Fehmi Telegrafi etj...
Pjesa e tretë e librit titullohet Etër të letërsisë. Bien në sy esetë : Ati i natyralizmit - Emil Zola, Forca gjeniale e përgjithësimit – Xhejms Xhojs, Magjistari i romanit realist – Stendal, Çehovi - mjeshtri i lakonizmit, Streha e shprehjeve të figurshme, Bir i artit të lashtë, Prej tij fillon madhështia, Sofokliu dhe legjenda e Edipit, etj., etj....
Esetë e Xh.Lleshit dallohen për gjuhën e bukur dhe shprehjet elegante, gjetjet e veçanta. Janë ese të shkruara si tregime të shkurtra ...
Tap to zoom
