Balade Per Tim Ate Dhe Per Vete

Dy-tri fjalë për lexuesin
Thelbi i "Balades per tim atë dhe për vete" është botuar për herën e parë më 1954 në gazetën “Zëri i Rinisë", kur unë ende isha student në Universitetin e Leningradit. Atehere ajo mbante titullin "Poeme për babanë dhe për vete". Më vonë u fut në librin tim të parë "Në rrugë dola", botuar më 1958-n nga Shtëpia Botuese "Naim Frasheri". Ne vitet 60-te dhe 70-të ka dalë si libër më vete në serinë e botimeve për të rinjtë, e nxjerrë nga vëllimi poetik "Në rrugë dola" pa asnjë përpunim.
Poema u përpunua vetëm në botimin e 1986-s në librin "Udhëtoj i menduar". Në këtë botim jepet e pastruar nga vargjet e dobët dhe të tepërt, të shkruar me naivitet që në Gjimnazin e Gjirokastrës dhe deri në Universitetin e Leningradit në fillim të viteve 50-të, kur unë hidhja hapat e para në vjershërim.
Në këtë poemë mua më ka shqetësuar problemi i qëndrimit të fshatarsisë në Luftën Antifashiste Nacionalçlirimtare dhe në kolektivizimin masiv të tokës. Që në variantin e parë të poemës pasqyroheshin këto dy çështje thelbësore: fshatari u hodh në luftën për çlirimin e vendit pa asnjë lëkundje, ndërsa në kolektivizim ai u lëkund dhe dyshoi. Doemos ky dyshim i bujkut atëhere në poemë nuk mund të jepej i plotë për vetë arsyet e kufizimit të lirisë së fjalës, që dihen. Vetëm më 1986, në botimin e përmbledhur në "Udhëtoj i menduar", lëkundjet e bujkut ndaj pronës kolektive unë i dhashë më të plota dhe poema fitoi një dramacitet me të tensionuar të subjektit dhe një harmoni më të përsosur të vargut.