Djalli Komik

Në Bibël është shkruar së, nësë dikush arrin ta shohe Zotin , ai vdes. Në rininë e sajë të hershme këtë ma kujtonte bukuria e sikletshme e Sarës. E shihja dhë mund të vdisja. Kur gjeta rast njëherë për t’ia thënë pas kuintave, ajo buzëqeshi dhe zgjati kokën drejt meje. A thua së më të vërtetë donte të m’i mbyllte sytë, më puthi në ballë. Por të mbyllur mi gjeti, ngaqe unë pandeha se do të putheshim në buzë.
Sigurisht atë të djelë që po shëtisnim bashkë, ma përmendi koronën në zemër.
Tani nuke është më , tha floriri ka shkrirë, por prapseprap është në trupin tim, si ai ari koloidial që përdorët kundër kancerit.
Nimfomania e saj meritonte të shpërblehej dhe unë e pyeta:
- A ka ndonjë Ditë Botërore të Guximit?
- Edhe mundet, - tha Sara, duke pritur përkëdheline time.
- Atëherë yt shoq duhet të ketë lindur bosh ate ditë.
- E kë gabim, - tha. – burrit tim cdo mbrëmje sikur i ngordh damari I guximit,
kurse cdo mëngjes i harbohet. Natën është karakter, ditën temperament…