Kinezet E Fundit

Në regjimentin fortifikues në Paradis, me ndihmën e specialistëve kinezë ndërtohet një objekt ushtarak me rëndësi të veçantë. Në atë objekt caktohet për të punuar Ben Heta, që sapo ka mbaruar studimet në Universitetin e Tiranës. Beni zgjidhet sekretar i komitetit të rinisë të regjimentit dhe meqenëse zotëron gjuhën ruse nis punén edhe si përkthyes dhe shoqërues i grupit të specialistéve kinezë.
Emërimi i Benit përkon me periudhën e luftës ndaj shfaqjeve të huaja dhe qëndrimet liberale ndaj tyre. Komisari i regjimentit Alo Kapetani rrëmben "flamurin e luftëtarit" dhe organizon disa veprimtari, që tregojnë qartë nivelin e tij. Mënyra se si ai kërkon të zbatojë udhëzimet që vijnë nga organet eprore e bëjnë atë qesharak.
Puna e përditshme me specialistët kinezë bën të mundur që Beni të krijojë një afërsi me përgjegjësin e grupit të specialistëve kinezë, Sunin. Suni i tregon Benit për marrëdhëniet që ka pasur me komandantin e regjimentit, me të cilin kanë qenë studentë në një akademi ushtarake në Moskë. Ai e njeh Benin me buletinin e Ambasadës Kineze në Tiranë, ku shprehen pikëpamjet e qeverisë kineze për ngjarjet në vendin e tyre dhe marrëdhëniet e tyre me qeverinë shqiptare. Duket se marrëdhëniet midis dy vendeve janë ftohur dhe pas një periudhe të shkurtër kinezët largohen nga Shqipëria.