Festa E Prishur E Djajve

Libri "Festa e Prishur e Djajve" është një vepër kaleidoskopike. Me një mendim të thellë e të trazuar si Dostojevski, me arkitekturë të përkryer si kultura perse e Khajamit etj., me skena të kalkuluara në mënyrë të përkryer si në veprat e Markezit Sad, apo në ato të Ezhen Syze; por edhe me karakteristika të mendimit të Frojdit, me qartësinë psikike të tipareve të veprës së Jungut (arkitipit të njohur jungian);
kjo vepër mbetet tejet e bukur dhe pa dyshim origjinale.
Çdo përqasje është një asociacion, por jo identitet. Tipari më i vërtetë i veprës është origjinaliteti, origjinaliteti me "O" te madhe.
Ndoshta mund të ngjasë fillimisht që mbi veprën bjerë pluhuri i indiferences tipike të kohës së sotme albanofobike.
Por kjo nuk ka asnjë rëndësi.
Vepra ndeshet me një dimension të vetëm nga ata të shumtët qe ka bota: me kohën.
Ky dimension i vërsulet i xhindosur një vepre dhe lufton për të fituar mbi të.
(Te tjerat janë hiç!) Cila do të fitojë? "Festa e Prishur e Djajve" do t'i nxjerrë telashe kohës, koha vështirë se do t'ia dalë ta rrëzojë këtë vepër.