Your cart
There are no more items in your cart
Ishte vera e vitit 1990, e cila do të mbetej në histori jo për nxehtësinë e saj, po për ngjarjen e 2 korrikut. Dyert e ambasadave të huaja, të vendeve të ndryshme, u shpërthyen nga dhjetëra njerëz të revoltuar që donin t'i largoheshin regjimit të egër diktatorial.
Rrugët, të vetmet dëshmitare të sinqerta të kësaj ngjarjeje, për herë të parë ngelën të shkreta; u boshatisen nga të rinjtë. Sistemi, tashmë i kalbur, po fillonte të thërrmohej si ajo rrënoja që nuk ka më shpëtim. Nuk pinte më ujë as propaganda shtetërore për të mos i ndjekur këta 'huliganë' të revoltuar. Ata njerëz me ëndrra të ndaluara, as lotët e nënave në kangjellat e ambasadave nuk mund t'i kthenin nga rruga drejt së panjohurës. Dhe ky ishte vetëm fillimi. Kjo ishte vera e nxehtë dhe realiteti që jetonin vajzat e 90.
Rrugët, të vetmet dëshmitare të sinqerta të kësaj ngjarjeje, për herë të parë ngelën të shkreta; u boshatisen nga të rinjtë. Sistemi, tashmë i kalbur, po fillonte të thërrmohej si ajo rrënoja që nuk ka më shpëtim. Nuk pinte më ujë as propaganda shtetërore për të mos i ndjekur këta 'huliganë' të revoltuar. Ata njerëz me ëndrra të ndaluara, as lotët e nënave në kangjellat e ambasadave nuk mund t'i kthenin nga rruga drejt së panjohurës. Dhe ky ishte vetëm fillimi. Kjo ishte vera e nxehtë dhe realiteti që jetonin vajzat e 90.