Shenime Te Nje Plaku Te Ndyre

... “A na bën një kolonë javore, si thua?”, më pyeti i shkujdesur, duke kruar mjekrën e kuqe. Hm, tani, duke pasur parasysh kolonat e tjera dhe autorët e tyre, më dukej bezdi e madhe. Po unë fillova, jo me një kolonë, por me një recension për Papa Hemingway, të A. E. Hotchner-it. Pastaj, një ditë prej ditësh, mbas garave me kuaj, u ula dhe shkrova titullin, SHËNIME TË NJË PLAKU TË NDYRË, hapa një birrë dhe teksti u shkrua vetë. S’ishte ajo tendosje dhe ajo gdhendje e kujdesshme me një copë tehu të topitur, siç nevojitej për të shkruar diçka për The Atlantic Monthly. Po kështu, s’ishte nevoja thjesht për të bërë gazetari të dystë e të shkrehur (ëë, të gazetarizuar??). Dukej se s’kishte kurrfarë presioni. Vetëm të uleshe ndanë dritares, të pije një birrë dhe lëre të dalë vetë. Ç’kishte për të ardhur, do të vinte...
Charles Bukowski