Dëgjo Paula, Dua të të rrëfej një histori që kur të zgjohesh, të mos ndihesh edhe aq e përhumbur. Kështu fillon romani i Isabel Allendes, kushtuar vajzës së saj. Paula, lindur më 22 tetor 1963, është e lumtur, e dashuruar, jeton në Madrit, punon…Një jetë e thjeshtë, ndryshe nga ajo e nënës së famshme. Dy gra, dy fate të ndryshme. Befas Paula bie në shtrat nga një sëmundje shumë e rëndë: porfiria. Koma e saj është një rrugë pa kthim. Isabela lë San Franciskon ku jeton, për t’i ndejtur pranë së bijës. Ndërsa mjekët provojnë lloj-lloj mjekimesh për ta shpëtuar, Isabela provon me të vetmen armë të saj: shkruan “për të trembur vdekjen”, siç pohon ajo, magjinë e fjalës për të evokuar e thirrur së bashku, përreth Paulës, të gjithë pjestarët e asaj familjeje të madhe e të çudiçme që, së bashku me kujtimet, të formojnë një zinxhir njerëzor, që do ta mbajë paulën në jetë. Kështu libri bëhet autobiografia e Isabel Allendes, një rrëfim tronditës, plot me hollësi për zanafillën e librave të saj, udhëtimeve, dashurive… Është rrëfimi i një dhimbjeje të veçantë (Paula do të mbyllë sytë më 6 dhjetor 1992), që nuk e pranon dëshpërimin, sepse Paula, diku larg që këtej, po e dëgjon. Nuk ekziston ndarja përfundimtare derisa ekziston kujtimi. Adiós, Paula, mujer.Bienvenida, Paula, espiritu
