Prane Pyllit

Strukturimi të gjithë librit ndjek një logjikë të kujdesshme që përkon me historinë e saj personale. Dikur fëmija e lumtur, prej një familje të mirë; pas nxënësja shumë e mirë, adoleshenca me episode të bukura, si ajo me prezantimin që bën aktori njohur prej ngjashmërisë, dashuria e saj që është zgjidhur në formë shumë të thukët por edhe shumë të këndshme, përpjekja dhe zhgënjimi për shkollimin, njerëzit e ndryshëm që e përballin në këtë sfidë; punësimi, familja, njerëzit që e rrethojnë dhe evoluimi Tyre; ndryshimi regjimit dhe marrja me fushën e mjedisit dhe në fund edhe mendimi intelektual, si në vend të konkluzioneve, për mënyrën sesi mund të ecet.
Zhaneta, një nëpunëse që e mendon devotshmërinë si detyrë, ngrihet përshendet dhe dorëzon
trashëgiminë e vet. Kjo është fillesa dhe pastaj autorja na merr, tashmë në vetën e parë dhe, na përcjell në të gjithë të papriturat e veta. Janë shumë, por disa të zakonshme për atë kohë, disa të pasens nga ata që i bëjnë për meskinitete, por zgjuarsia e Zhanetes tani është se merr pjesën tjetër të estetikës: Të bukurën.... ...Ndaj duhen respektuar këto kujtime të shkruara thjesht dhe pastër, për një jetë që edhe me privacionet ishte e bukur deri në pakësitë e saj. E, kjo, pra, është një arsye e mirë për të shkruar.
Ashtu si edhe bëri Zhaneta Vreto Prifti.