Gjykatesi

Përse Drejtësia, Perëndia e së vërtetës, i ka sytë e lidhura? Nga është marrë dhe përse i shërben ai rrip i padepërtueshëm, që i pengon shikimin?
I pagjumë, i zhytur në libra e dokumente, ndonëse kishin kënduar edhe gjelat e tretë, Ratko Vidoviqi, i cili, gati me zë të lartë e bëri këtë pyetje, tashmë po përpiqej të gjente shpjegimin.
Në botën e të pabarabartëve, përsëri njëlloj vënë re vetëm ata, që nuk shikojnë fare. Mbase, pikërisht për këtë arsye perëndesha e Drejtësisë vuri perde tek sytë. Po, sepse, duke mos parë asgjë, në fakt njëlloj i dallon edhe kokën e kurorëzuar, edhe atë të zgjebosur, edhe njerëzit e bardhë edhe zezakët, edhe aristokratin, edhe pronarin dhe shërbëtorin, edhe kërkuesit e lirisë, edhe gardianët e tyre të pashmangshëm. Pa dashur iu kujtua se në të gjitha rrëfenjat e vjetra, nga të cilat, kur ishte fëmijë kishte dëgjuar mjaft, të urtët paraqiteshin njerëz të verbër. Shikimin e syve, por edhe thellësinë e mendjes njerëzore, që në kohët e lashta, sikur i ka penguar drejtësia.
Mos, ndoshta, Drejtësia nuk do, nuk dëshiron, ose nuk guxon të shohë?