Your cart
There are no more items in your cart
..Gjuha shqipe u dha shume prej te ashtuquajturve greke dhe turq nje mjet të përbashkët komunikimi dhe ndonjehere nje ndjenje të përbashkët solidariteti, e cila mund te kapërcente ndarjen fetare dhe shpesh minonte fushatat e sulltanit. Me kalimin e kohes, shqiptarët u ndanë midis atyre që ndiqnin çështjen greke dhe atyre që ndogen sulltanin. Ushtrite otomane në Ballkan i varen shumë shpresar te luftetaret shqiptare, të krishterë dhe myslimane, te kontraktuar me nje page mujore dhe Porta e Larte shqetësohej me të drejtë rreth pamundesisë për te besuar tek ata. Shqiptaret etnike gjithashtu ishin në qendër te kryengritjes greke. Njeri prej tyre ishte banda e krishtere suliote, luftëtare të ashpër malësore të grupuar rreth udhëheqësve te klaneve, të cilët gradualisht u integruan ne perpjekjet e grekëve gjate luftes. Detarët shqipfolës të Hidres dhe Speces perbenin bazén e flotes greke. Madje anëtarët kryesore hidriote te qeverise greke perfshi edhe një president të kohës se luftés-herë pas here perdornin shqipen midis tyre për te ndaluar të tjerët, në anën e tyre, qe të lexonin korrespondencén e tyre...