Historia E Artit Shqiptar 1858-2000

Studimi Historia e Artit Shqiptar 1858 – 2000, ka si qëllim primar një analizë shteruese të zhvillimeve të artit ahqiptar, prej mesit të shekullit të XIX (përkatësisht prej vitit 1858 - hyrja e fotografisë në realitetin shqiptar), deri në zhvillimet e fundit në arenën ndërkombtare në fundshekullin XX. Si i tillë ai përqëndrohet në epokën moderne të historisë së vendit tonë, apo atë periudhë kur produkti artistik realizohej nga shqiptarët për shqiptarët. Ai prek gjininë e pikturës, skulpturës, fotografisë, grafikës, arteve të aplikuara dhe mediumet bashkohore si instalacioni dhe video që u zhvilluan pas viteve ‘90. Ai është i ndarë në 5 periudha studimore përkatësisht: Pjesa e parë / Realizmi romantik në prag të shekullit XX (1858 – 1912), Pjesa e dytë / Institucionalizimi i artit në shtetin e ri shqiptar (1920 – 1939), Pjesa e tretë / Arti pas Luftës së Dytë Botërore (1945 – 1961), Pjesa e katërt / Realizmi socialist në Shqipëri (1961 – 1985), Pjesa e pestë / Në kërkim të kohës së humbur (1985 – 2000). I munguar prej mëse 30 vjetësh në tregun vendas dhe atë të huaj, ky studim mbetet panorama më e plotë e zhvillimeve artistike në periudhën më të rëndësishme të saj.