Your cart
There are no more items in your cart
Njerëzit ngacmohen seksualisht nga pikturat dhe skulpturat; ata i thyejnë; i gjymtojnë, i puthin, qajnë përpara tyre dhe bëjnë udhë të gjata për t’i parë; ato u fashitin inatin, i përndezin emocionalisht dhe i shtyjnë të ngrenë krye. Njerëzit shfaqin mirënjohjen përmes tyre, presin që ato t’i lartësojnë dhe emocionohen sa s’thuhet prej empatisë dhe frikës që u ngjallin. Ata kanë reaguar gjithmonë kësisoj; madje vazhdojnë ta bëjnë këtë edhe sot. Ata janë sjellë kështu si në shoqëritë që ne i quajmë primitive, ashtu edhe në ato moderne; në Lindje dhe në Perëndim, në Afrikë, Amerikë, Azi dhe Europë. Janë pikërisht këto lloj reagimesh ato që formojnë subjektin e këtij libri, dhe jo konstruksionet intelektuale të kritikut e studiuesit apo ndjeshmëria e njerëzve të kulturuar. Interesi im lidhet me ato përgjigje emocionale që i nënshtrohen ndrydhjes, duke qenë se janë tepër turbulluese, të potershme, të ashpra dhe asfare të kulturuara; ato na ndërgjegjësojnë për afërsinë që kemi me të pashkolluarit, të pagdhendurit, të pazhvilluarit; kjo sepse ato reagime emocionale kanë rrënjë psikologjike, të cilat nuk na pëlqen t’i pranojmë. “Ky është kushtrimi i fundit për të zgjeruar njohuritë në historinë e artit. Dhe ky na kujton mënyrën veçanërisht të drejtpërdrejtë përmes së cilës arti, ndryshe nga letërsia, punon në imagjinatë.” Michael Kimmelman, New York Times