Historia Dhe Gjuha E Shqiptareve Dhe Vlleheve

Historiani suedez shkruajti historinë e popujve europianë në dy volume, e ku në pjesën e dytë të volumit të dytë, ai trajtoi historinë dhe gjuhën e shqiptarëve dhe vllehëve. Përveç kësaj ai jep edhe një fjalor në katër gjuhë: latinisht, shqip, vllahisht dhe në greqishte të re. Autori shkoi vetë në Shqipërinë e Jugut, ku nga njerëzit më të kulturuar të zonës, mori të dhëna të shumta mbi të dy popujt. Për përshkrimin e historisë së tyre ai gjithashtu mori të dhëna nga libra të autorëve të vjetër, duke na dhënë në mënyrë kronologjike gjithë historinë e tyre, ku atë të shqiptarëve e fillon rreth 650 vjet para Krishtit, deri në periudhën e Skënderbeut. Përshkrimi i tij është i një interesi të madh historik. Ai flet mbi albanët apo shqiptarët nga Mali i Zi deri në More, të cilët autorët grekë i quajnë Ilirë. Po ashtu ai përshkruan edhe historinë e Vllehëve, ku kjo pjesë është e pasuruar edhe me dokumente të tjera, në fund të librit. Janë përforcuar disa nga të dhënat e autorit me shkrimet të autorëve të huaj, paraqitur edhe me dokumente origjinale. Autori e përfundon përshkrimin e historisë së shqiptarëve me këto fjalë: “Unë doja të bëja të njohur gjatë gjithë rrjedhës së kohës një popull, i cili i takon banorëve më të vjetër të Europës, dhe që u ka rezistuar dyndjeve të shumta të grekëve, romakëve, gotëve, sllavëve, francezëve, italianëve dhe turqve…”