Shkrime Per Letersine

INTERESI ynë është zhvendosur nga subjekti te figurat, nga veprimet te personat. Tani, ky kalim - le ta theksojmë para prakisht - gjen një të barazvlefshëm në atë që, këto njëzet vjetët e fundit, po ndodh në fizikë dhe mbi të gjitha në filozofi. Nga Kanti deri rreth viteve 1900 ne vëmë re një prirje këmbëngulëse në mendimin teorik për të shmangur thelbin dhe për ta zëvendësuar atë me funksionet. Në Greqinë e lashtë dhe në Mesjetë besohej se operari sequitur esse - veprimet pasonin dhe buronin nga qenia. Shekulli XIX mund të thuhet se vendosi parimin e kundërt: esse sequitur operari - qenia e diçkaje nuk është gjë tjetër veçse shuma e përgjithshme e veprimeve dhe funksioneve të saj.
A duhet që ne, mundësisht, të jemi tani sërish në procesin e kalimit nga veprimet te personi, nga funksioni te thelbi? Ky kalim do të ishte një tregues i një klasicizmi në ngritje.
Por kjo pyetje meriton shumë komente dhe na fton të kërkojmë shtigje të tjera nëpërmjet një krahasimi të teatrit klasik francez me teatrin indigjen spanjoll.