Vershimet E Lumenjve

Konstantin Paustovski (31 maj 1892 – 14 korrik 1968) është sipas një mendimi të përgjithshëm shkrimtari më lirik i letërsisë sovjetike. U lind në Moskë në familjen e një nëpunësi hekurudhe, që e merrte familjen me vete në zhvendosjet e tij të shpeshta. Këtu personazhet janë njerëz të thjeshtë të lidhur ngushtë me natyrën, e cila bëhet pothuaj personazh më vete, me fytyrë dhe me zë, personazh të cilit i ndjehen rrahjet e zemrës dhe gjaku që i rrjedh nëpër damarë. Paustovski hynë në thellësitë e shpirtit njerëzor siç hyn në kaçubet e pyllit për të zbuluar lulet e fshehura atje. Harmonia mes njerëzve është fryma që zotëron këto tregime. Por pikërisht pas idealizimit deri në himnizim të kësaj lidhjeje, autori fsheh diçka që s'duhet të prekë: të vërtetën. Ai tregon skutat e fshehta të shpirtit, por flet vetëm për anët e bukura të tij. Personazhet që krijon Paustovski janë të vërtetë në marrëdhëniet e tyre njerëzore, në atë hapësirë të ngushtë ku vendosen. Dhe janë njerëz të mirë sepse ai ka zgjedhur për personazhe pikërisht njerëzit e mirë.