Kukuta E Sokratit

Vëllimin më të fundit poetik, e ka titulluar “Kukuta e Sokratit”. Sepse herët a vonë të gjithë do ta pinë atë kukutë, veçse, 50 vjet më pas që nga vëllimi i parë, këtij të dhjetit i është shtuar dhe urtia e Sokratit. Ndonëse kritik, studiues, dramaturg…, Sabri Hamiti, në thelb të gjithçkaje ka pikërisht poezinë, atë klasiken, që për të është “kunora”. “Bëj një diferencim fare të vogël mes formave letrare dhe mendoj se esenca e të gjithave është poezia. Ajo është koncentrat.
Gjithçka është çështje formash dhe normash të shkrimit, por thelbi është poezi”, thotë Hamiti. Tek ai jetojnë natyrshëm të gjitha llojet e shprehjes, por më e vështira do të ishte të fliste për krijimtarinë e vet. “Mendimi i një autori për veprën e vet nuk vlen më tepër se mendimi i një lexuesi të zakonshëm. Libri është i imi deri në momentin që nuk është i botuar, më tej mund ta konsideroj si tekst të tjetrit”, thotë ai.