Paqe Dhe Lufte Midis Kombeve

"Paqe dhe Luftë midis Kombeve" është një prej veprave më të plota të shkruara ndonjëherë nga një njeri i vetëm rreth marrëdhënieve ndërkombëtare. Pikënisja e Raymond Aronit për shkrimin e kësaj vepre madhore është gjendja e natyrës, ajo gjendje që ndryshon thellësisht prej gjendjes shoqërore në gjirin e bashkësisë politike. Duke mbajtur gjithnjë parasysh këtë fakt të ashpër rreth jetës së kombeve dhe duke u projektuar gjerësisht në historinë politike dhe disiplina të tjera, Raymon Aroni zhvillon mjetet thelbësore analitike që na japin mundësinë të mendojmë qartësisht rreth çështjeve në lojë dhe mundësive në fushën e marrëdhënieve ndërkombëtare. Edhe pse ai thekson se marrëdhëniet ndërkombëtare mund të studiohen, duke gjetur deri diku edhe zgjidhjet e mundshme të problematikave të shtruara prej tyre, një 'shkencë' globale e marrëdhënieve ndërkombëtare mbetet një vegim. Përmes analizimit të ndikimit të forcave të ndryshme nënpolitike mbi politikën e jashtme, ai thekson se në këtë drejtim nuk ekziston një determinizëm rigoroz: politika - dhe për pasojë, nevoja për burra shteti të matur - janë diçka e paanashkalueshme në marrëdhëniet nderkombëtare. Libri është një analizë magjistrale e krejt ngjarjeve madhore të shekullit XX, me një tingëllim aktual edhe për ditët e sotme lidhur me marrëdhëniet midis fuqive të mëdha në rang botëror, përfshi këtu edhe çështjet kardinale të disuazionit bërthamor. Aroni analizon ngjarjet që kanë pasur një impakt mbi politikën e jashtme dhe lindjen e asaj që ai e quan 'historia universale". Së fundmi në "prakseologjinë" e tij, Aroni artikulon një teori marrëdhëniesh ndërkombëtare që hedh njëherazi poshtë si vizionin e zymtë të makiavelianëve mbi çështjen e marrëdhënieve ndërkombëtare, për të cilët, çdo qëllim justifikon mjetin, ashtu edhe naivitetin e idealistëve, të cilët mendojnë se politika e jashtme dhe Realpolitika mund të tejkalohen