Djali Plangprishes

Majklli i shkaktonte jo pak hidhërime dhe prandaj grindeshin shpesh me njëri-tjetrin. Piteri e akuzonte vëllain për manipulime, sepse në një masë të madhe pikërisht për shkak të tij te prindërit u krijua mendimi i padrejtë për Piterin. Majklli u mundua për një kohë të gjatë dhe në mënyrë energjike t'ia arrinte kësaj. Humnera mes Piterit dhe familjes së tij ishte e pakapërcyeshme, prandaj ai e drejtoi energjinë e vet në një shtrat tjetër. Nisi të fitonte para dhe u bë legjendë në Uoll-strit jo për ata, por për veten. Ai i tha vetes se mendimi i prindërve nuk kish më asnjë rëndësi për të, dhe se kjo nuk e shqetësonte fare. Duke shfaqur indiferentizëm ndaj tyre dhe duke i vizituar gjithnjë e më rrallë, ai pushoi së ngacmuari plagët e vjetra. Harresa ishte balsam shërues i zemrës së tij, shpërblim për vitet e fyerjeve. Kur shkonte në shtëpi për t'i parë prindërit, atë a acaronte gjithçka. Majklli bënte sikur ishte pala e vuajtur, megjithëse ishte krejt e kundërta. Piterin e akuzonin për të gjitha mëkatet, edhe sikur ato të ishin të pamerituara. Majklli ishte gjithnjë një dëshmitar i heshtur.