Ferragysi Shefi I Gllaberuesve

FERRAGYSI është, sipas një zakoni të lashtë, një emër i marrë nga një shef i gllabëruesve. Në ditën e zgjedhjes së tyre, këta krerë e vazhdojnë atë të dinastive gllabëruese, emri i të cilëve iu pëlqen shumë, ashtu siç bëjnë papët gjatë ardhjes së tyre, për dinastitë pontifike. Kështu gllabëruesit i kanë emrat: Tramp-la-Supë IX, Ferragysi XXII, Tutanysi XIII, Mash-Fer IV, ashtu siç i ka kisha emrat: Klementi XIV, Gregori IX, Juli II, Aleksandri VI, etj. Tani, kush janë gllabëruesit? Gllabërues është emri i një prej fiseve të Shokëve të dalë më parë nga shoqata e madhe mistike e formuar midis punëtorëve të krishterimit për të rindërtuar tempullin në Jerusalem. Shoqërimi, në Francë, është ende në lëvizje midis njerëzve. Traditat e saj, të fuqishme në koka pak të ndritura dhe njerëz që nuk janë të arsimuar sa duhet për t'i thyer betimet e tyre, mund të përdoren për kompani të mrekullueshme, nëse ndonjë gjeni i pakultivuar do të donte t'i kapte këto shoqëri të ndryshme. Në të vërtetë, këtu, të gjitha instrumentet janë pothuajse të verbra; këtu, nga qyteti në qytet, ekziston për Shokët, që nga kohërat e lashta, një Skenë, një lloj çatie nën mbikëqyrjen e një Nëne, grua e vjetër, gjysmëboheme, duke mos pasur asgjë për të humbur, duke ditur gjithçka që po ndodh në vend, dhe e përkushtuar, nga frika ose nga një zakon i gjatë, ndaj fisit të cilin e strehon dhe e ushqen në detaje. [...]

[...]Një pasditeje, Juli, vetëm në një karrocë

me kalë nga ana e rrugës Est, kaloi nëpër

sheshin e Observatorit në momentin kur këtij plaku, të mbështetur për një peme, vinin për t'ia marrë shkopin në mesin e zërave të disa lojtarëve të zemëruar por pa u grindur realisht. Juli, duke qenë i sigurt se e njihte këtë fytyrë, dëshiroi të ndalej dhe karroca e tij u ndal pikërisht aty. Në të vërtetë, karrocieri, i mbërthyer nga karrocat, nuk iu kërkoi lojtarëve të revoltuar që të hapnin rrugën, kishte shumë respekt për trazirat karrocieri.

«Ky është vetë ai, tha Juli, duke e zbuluar më në fund këtë mbeturinë njerëzore Ferragysin XXIII, shefin e gllabëruesve. «Sa e dontel» shtoi ai pas një pauze. E pra, largohuni, karrocieri» i bërtiti.