Kopraci

Moliere, në komedinë "Koprraci", i frymëzuar nga vepra Kusia e Plautit, qesëndis koprracinë e Harpagonit, tek i cili pasioni për të grumbulluar para ka zhdukur çdo ndjenjë të mirë dhe krejt dashurinë e dhembshurinë; ky koprrac terrorizon familjen e tij dhe shërbëtorët e vet. Ai është një kryefamiljar i pagdhendur, koprrac dhe tiranik si shumë të tjerë, i rrethuar nga një grup intrigant “i dashur” shërbëtorësh dhe të dashuruarish. Kur grabitet, koprracia e tij pushon së qeni një tik nervor, një shmangie, një pikënisje e farsitetit. Diagnoza përfshin psikologjinë e atij që ka pësuar një plaçkitje, e atij që është mashtruar nga një objekt me vlera pasioni emocional të jashtëzakonshëm, që është arsyeja e vetme për të cilën ai jeton. Pikërisht ky pasion emocional i Harpagonit mbi një objekt të pavlerë nxit një keqkuptim, por rrit pjesëmarrjen e emocioneve: koprracia paguan koprracinë.