Kohe Per Te Jetuar Kohe Per Te Vdekur

Ishin të vrarë të vjetër. Fshati kishte ndërruar duar disa herë në nëntor, dhjetor, janar dhe tani së fundmi, në prill. Ishte marrë, braktisur, e prapë rimarrë, duke ua lënë vendin stuhive të borës që brenda disa orëve i kishin mbuluar kufomat me një qilim aq të trashë, sa infermieret s'i gjenin dot më. Çdo ditë shpaloste një shtresë të bardhë mbi peizazhin e shkretuar, si një infermiere që hedh një çarçaf të bardhë mbi një shtrat të përgjakur. Në romanin “Kohë për të jetuar, kohë për të vdekur” E.M.Remarque, ngrihet kundër idesë së "luftës totale". Në të ai zbulon barbarinë që shkakton ushtria gjermane, tashmë e verbuar plotësisht nga propaganda hilteriane, në frontin e Lindjes. Kështu, ushtari Ernest Graber që në kundërshtim me natyrën e tij është i detyruar të luftojë në emër të Gjermanisë naziste, dëshmon për dilemën, në të cilën gjendet çdo individ në këto rrethana që do t'i qëndrojë besnik ndërgjegjes së tij.