Bija E Vjeter E Nenes Se re

Preç Zogaj, repertori retorik i të cilit në prozë është po aq mahnitës sa edhe në poezi, e modelon rrefimtarin e noveles sipas paragonit klasik, Time Traveller, për ta eksploruar të shkuarën jo më si një inkursion meditativ por si një zhvendosje konkrete për eksperiencë, jo si digresion por si një aksion për ta (ri)bërë të shkuarën përmes imazheve konkrete.
Novela "Bija e vjetër e nënës së re" ka një ton të thellë elegjiak: jetimet e viteve 50-të bëhen minatorë që vdesin para kohe prej ekspozimit ndaj pluhurit të minierave, mjaft të afërm rrënohen nga lufta e klasave, Kisha rrënohet e humb, varreza rreth saj vithiset e mbulohet nga shkurret e barërat bashkë me kryqet dhe eshtrat e
Nënës së Re. Bija e Vjetër mbahet ende për të na kujtuar jo thjesht çfarë kemi humbur, por edhe mënyrën se si e humbëm.