Your cart
There are no more items in your cart
Fragment nga libri: Shtegtari Prore mbështetet anë kodrës nata e bardhë, Ku larë në argjend plepi ngrihet, Yje dhe gurë janë. Fjetur përkulet mbi përroin e rrëmbyer urëza, Ndjek djaloshin një shëmbëlltyrë e vdekur, Drapër hëne në humnerë rozë. Larg barinj që thurin lavde. N’gurishte të vjetër Këqyr prej sysh t’kristaltë bretkosa, Zgjohet era e lulëzuar, zëri i zogut të çka jep shpirt Dhe hapat gjelbërojnë lehtë në pyll. Kjo të kujton pemë e kafshë. Shkallë të ngadala myshku; Dhe hëna, Që mbytet rrëzëllimshëm në ujërat e trishtë. Ajo kthehet prapë e shëtit ndanë bregut të gjelbër, lëkundet mbi një gondola të vogël të zezë mes qytetit të rrënuar.